Een leuk document uit de oorlog dat duidelijk laat zien dat er gedurende de oorlog in Duitsland ernstig gebrek aan allerlei grondstoffen ontstond. Alle huishoudens kregen deze kalender met de oproep om toch vooral allerlei materialen in te leveren welke dan weer verwerkt konden worden tot andere grondstoffen of goederen. Het was de bedoeling het materiaal aan de dichts bijzijnde scholier mee te geven zodat het centraal op de scholen kon worden ingezameld.

Er werd onder andere gevraagd om:

Botten, konijnenvellen, oude metalen, lompen(oude kleding), lege tubes en oud papier. Tevens werd men verzocht spaarzaam te zijn met energie.

Recyclen wat vandaag de dag weer actueel is bestond ruim 70 jaar geleden ook al.

Al direct na de capitulatie van de Duitse troepen in mei 1945 in Nederland werden er initiatieven genomen tot het werven van oorlogsvrijwilligers om in Nederlands Indië tegen de Japanners te gaan vechten. De eerste groep die direct werd aangesproken was natuurlijk het voormalig georganiseerde verzet. Een groot gedeelte van deze groep zat nog helemaal in de roes van spanning en tekende direct. Anderen zagen er bewust vanaf vanwege belangen in Nederland zoals een gezin en/of een bedrijf.

 D.N.B. het Dutch National Batallion

Vanaf het najaar van 1944 werd in de Achterhoek een compleet bataljon van verzetsmensen opgericht. Ze werden ondergronds getraind in militaire discipline en wapenkennis. Toen vanaf 31 maart 1945 al een groot deel van de Achterhoek bevrijd was, sloot dit gevechtsklare bataljon zich aan bij het 1^e Canadese leger. Ze trokken vanuit de Achterhoek met de Canadezen mee op en werden uiteindelijk ingezet om de check- of securitylijn met de Duitsers te bewaken. Deze lijn liep van Spakenburg tot Dodewaard. Na de Duitse capitulatie schreven vele van deze Achterhoekers zich in als Oorlogsvrijwilliger en gingen het grote avontuur tegemoet. Ze hadden het idee dat ze tegen de Japanners gingen vechten maar tegen de tijd dat ze in Indië aankwamen was de situatie veranderd en werd de strijd gevoerd tegen de Indonesische nationalisten.

Eén van die mannen was de heer G.J. Colenbrander uit Varsseveld gemeente Wisch. De heer Colenbrander was net voor de oorlog al in het Nederlandse leger tijdens de mobilisatie als paardenverzorger op de legerplaats Milligen bij Apeldoorn. Na de capitulatie(overgave) van het  Nederlandse leger op 14 mei 1940 ging de heer Colenbrander weer gewoon aan het werk in Varsseveld. later in de oorlog raakte hij betrokken bij lichte verzets activiteiten en werd zo opgenomen in de groep welke later het DNB zou gaan heten.

Na zijn inzet in het DNB zou hij een rijksbetrekking (overheidsbaan) in de staatsmijnen in Limburg  aanvaarden.

Burgerkleding pas voor Duitse militair.

In ons archief kwam ik onlangs dit pasje tegen.

Het is een bijzonder pasje wat ik verder nooit ben tegen gekomen. De soldaat in kwestie heeft van zijn meerdere de toestemming om in burgerkleding te lopen. De reden voor deze toestemming of uitzondering is mij niet bekend. Het gegeven dat deze soldaat er een aparte toestemming voor kreeg geeft wel aan dat het niet gebruikelijk was. Zelfs in 1936 ruim voor de oorlog was dit normaal gesproken blijkbaar niet toegestaan.

Duitse piloten handshoenen met zeehondenbont.

Een bijzonder paar handschoenen heb ik deze keer geselecteerd.

De Duitse jachtvliegers(piloten) werden in de oorlog nogal op een voetstuk geplaatst en de toppers werden vaak gebruikt voor propaganda doeleinden. Al die aandacht kon natuurlijk ook wel eens tot overmoed en arrogantie lijden en ze gingen dan bijbehorend gedrag vertonen. Deze handschoenen zijn daar een goed voorbeeld van. Het neigt al naar decadentie.

Duitse 250 kg. bom

Naar aanleiding van een leuke foto die ik recent heb gekregen leek het me leuk om onze 250 kg brandbom als object te presenteren.

Deze foto van een 250 kg bom is gemaakt op Luftwaffe basis Chartres in Frankrijk in september 1940. Op de achterkant staat de opmerking:

“Schwere brocken für Churchill” vertaald is dat “Zware kost voor Churchill”

Deze Duitse 250 kg. bom heb ik in de jaren negentig gevonden bij een antiekzaak. Hij was net meegebracht uit het voormalig Oost Duitsland waar hij bij mensen in een tuin had gestaan als tuinornament. Hij was toen in drie felle kleuren geschilderd en toen ik dat verwijderd had ontdekte ik de Duitse Wehrmacht afname stempel WaA.

Hij is gedateerd 1943.

Een bijzonder object dat je in deze staat niet vaak kunt vinden.

NSB lidspeld van een “brood” NSB’er.

Er waren overtuigde NSB (Nationaal Socialistische Beweging) leden en er waren zgn. “brood” NSB’ers. Deze brood NSB’ers waren vaak mensen zonder werk of met heel weinig inkomen. Al voor de oorlog waren ze lid geworden van de NSB in de verwachting om daar misschien op termijn beter van te worden. Ze hoopten bijvoorbeeld weer een baan te kunnen krijgen als de NSB aan de macht kwam.

De NSB propaganda sprak hen aan. Naarmate de oorlog dichterbij kwam en de partij politiek steeds Duits gezinder werd wisten velen van hen niet goed wat ze er mee moesten doen. Ze waren vaak al langer lid en durfden het lidmaatschap niet op te zeggen. Het Baantje was er echter ook niet en ze bleven in veel gevallen dan maar lid. Dit soort brood NSB’ers hadden al niet veel geld en konden zich geen uniform of andere spullen veroorloven. Sommige maakten dan zelf maar iets en ons object van de maand is daar een mooi voorbeeld van.

We hebben eer een NSB sluitzegel voor brieven naast gelegd om dat het zeer waarschijnlijk is dat die als voorbeeld heeft gediend voor dit stukje eenvoudige huisvlijt. Onderaan nog een geëmailleerde officiële NSB lidspeld.