David G Alford een Amerikaanse vliegenier die in de Achterhoek crashte.
Op 28-11-2016 kreeg ik uit handen van Jody Spanhaak een schilderijlijstje met daarin alle miniatuurmedailles van David G Alford. Het lijstje is van zijn vader W. Spanhaak geweest die ik goed gekend heb. het is voor mij een heel waardevol geschenk ter herinnering aan deze verzetsman waar ik veel van heb geleerd.
David G Alford was een Amerikaans bemanningslid die op 4 februari 1944 in een B 17 vliegend fort op weg was naar Frankfurt Duitsland voor een bombardementsvlucht. Zijn negentiende vlucht ondervond op de heenweg al problemen.
Op het moment dat zijn toestel boven Duitsland vloog, werd het diverse malen beschoten door Duitse jagers. De speciaal ingebouwde radarH2X-apparatuur was op de heenweg al kapot gegaan en de wind was veel sterker dan voorspeld. Hierdoor volgde men een veel noordelijker koers. Om 12.00 uur werd het toestel op 6700 meter hoogte getroffen, waarbij de piloot gewond raakte. Boven Keulen werd het toestel opnieuw geraakt, waardoor grote stukken uit de rechtervleugel werden geslagen. Kort daarna werd Frankfurt bereikt en werden de bommen afgeworpen. Op de terugweg ontstond in de rechtervleugel brand, die langzaam uitbreidde. David G Alford had inmiddels de besturing van de gewonde piloot overgenomen. De brand in de vleugel werd zo hevig dat de bemanning het toestel moest verlaten. De bemanning waaronder inmiddels al drie gewonden sprongen allemaal en kwamen tussen Leverkussen en Bocholt aan de grond. Toen Alford uiteindelijk wilde springen, haakte zijn parachute ergens achter zodat die opensprong en onbruikbaar was geworden. Het enige wat hij nog kon doen, was een noodlanding maken. Boven Bocholt begon hij aan de landingsprocedure en op een hoogte van 1000 meter brak hij door het wolkendek en zag hij Winterswijk liggen. In een flits zag hij een geschikte landingsplaats en zette hij de landing in. Het toestel raakte de grond, veerde op, gleed over een sloot, nam wat obstakels mee en kwam tenslotte tot stilstand in een weiland.
Vrijdag 4 Februari 1944 13.00 uur – Noodlanding B-17GSH Serial Number 42-3500 482/91 Bomb Group (812 BSq) grens Meddo/Zwolle bij Groenlo. Crew: 12 Pilot 1st. Lt. Warren E. BOCK Co-Pilots: 1st Lt. Glenn E. KOFOED. 2nd Co-Pilot Lt. Col. David G. ALFORD. (All survived - 11 PoW). Nadat elf bemanningsleden deze Pathfinder B-17 met hun parachute boven Duitsland hadden verlaten, zette David Alford noodgedwongen het toestel aan de grond. Als enige v.d. crew wist hij te ontsnappen en werd hij in december 1944 in de Ardennen bevrijd.
Om 13.30 uur verliet hij het brandende toestel en liep naar de dichtstbijzijnde boerderij. De bewoners, de familie Overkamp, maakten Alford duidelijk dat hij zich in Nederland bevond, maar hij rende weg. Hij verborg zich een tijdlang in een bos, waarna hij verder liep en bij de boerderij van de familie Bus aanklopte. Hier verruilde hij zijn vliegeniersuitrusting voor burger kleren. Nadat hij zich eerst weer in het bos schuil- gehouden had, ging hij verder in westelijke richting. Uiteindelijk kroop hij doodmoe en door en door koud in een hooiberg. Toen hij ’s morgens wakker werd en bij de boerderij aanklopte, bleek dit de boerderij Nieuw Mombarg (Schuttestraat 24 Vorden) te zijn van de familie Gosselink. Gosselink stelde de familie Vosselman op de hoogte waar op dat moment ook W. Spanhaak aanwezig was. Spanhaak haalde de piloot op en bracht hem naar “Huize ten Bosch” een ondergrondse schuilplaats in het bos bij kasteel Onstein. Hier kreeg hij degelijke kleding, schoenen en een vals persoonsbewijs, waarop vermeld stond dat hij schrijfmachinemonteur en doofstom was. Op 28 maart 1944 werd Alford door de Zwolse onderwijzer Chris Huiberts (schuilnaam Chris Bos) naar Vorden gebracht. Men stelde vast dat het inderdaad om een Amerikaanse piloot gingen niet om een spion. Hij werd weer teruggebracht naar het Onstein. Hij werd hier goed verzorgd door Vosselman en Spanhaak, maar ook door de dames Alexandra en Oda van der Heijden. Later werd hij door Chris Huijberts met de trein naar Amsterdam gebracht.
Verzetsman W.Spanhaak bij het onderduikhol "Huize ten Bosch"bij het Onstein in Vorden.
Na de oorlog heeft Spanhaak het adres van Alford in Amerika weten te achterhalen. In de eerste brief van 12 juli 1975 schreef Alford hoe het hem was vergaan.
Ïn Amsterdam werd ik verborgen gehouden door Jan Goedkoop, die nu in Dordrecht woont. Ik werd van Amsterdam naar Maastricht gebracht door de broer van mevrouw Goedkoop en bleef gedurende drie weken in Maastricht bij dokter van der Ley, waar ik was in de nacht van de invasie in Normandië op 6 juni 1944. Een week of twee na de landing werd ik naar Luik in België gebracht, waar ik ongeveer zes weken bleef. Een verschil van mening rees tussen de leden van de ondergrondse in Luik, zodat ik op eigen houtje verder ging lopen in de richting van Frankrijk in de hoop daar een goederentrein te vinden die in de richting van Parijs en de Geallieerde linies reed. Natuurlijk was het reizen erg moeilijk met alle wegen en treinstations onder zware Duitse bewaking, en ik maakte weinig of geen vorderingen. Ik kwam ongeveer 30 tot 40 mijlen (50 tot 65 kilometer)zuidwest van Luik bij de rivier de Ourthe, waar ik tot ongeveer 15 of 18 december bleef. Ik ontdekte twee andere Amerikaanse vliegers, die in de bossen leefden in de buurt van een zuivelhoeve, waarvan we gedurende deze lange weken een redelijke hoeveelheid voedsel kregen. Toen de frontlinies onze schuilplaats bereikten hoorde een eenheid van het 1e Amerikaanse leger van onze lotgevallenen pikte ons op. Ongeveer twee weken nadat Parijs heroverd was door de Amerikaanse en Franse legers kwamen wij daar aan. Van Parijs werden wij teruggestuurd naar London en uiteindelijk terug vaar de Verenigde Staten in het laatst van december 1944.
Na de oorlog besloot Alford een loopbaan bij de luchtmacht te volgen en vloog hij B-29’s in de Koreaanse oorlog. In mei 1976 kwam hij voor het eerst weer in Vorden en bracht toen onder meer een bezoek aan de padvindersgroep die door Spanhaak naar hem vernoemd was. Ook verraste hij het echtpaar Gosselink nog aangenaam door op hun gouden huwelijksfeest te komen. Gosselink kreeg voor het helpen van Alford als dank een getuigschrift van de president van de U.S.A.
Logo van de padvindersgroep in Vorden.
19 april 1982: Captain David M. Williams navigator van B-17 van 482 / 92 Bomb Group haalt zijn tas op in Meddo waar zijn vliegtuig op 4 februari 1944 een noodlanding maakte. Zelf sprong hij boven Duitsland bij Leverkusen uit het toestel en kwam in gevangenschap tot april 1945. Zijn tas werd op 4 februari 1944 door brandweerman Henk Kappers ‘achterover gedrukt’ zodat geheime informatie niet in handen van de Duitse bezetter kwam. [Foto: v.L.n.R.: mevr. Kappers, Henk Kappers, David Williams en mevr. Ginny Williams]
Bron: Vorden tijdens de bezetting door Robert Ellenkamp. Vorden Juli 1997.
Met dank aan Jody Spanhaak voor de lijst met medailles en de foto’s van David G Alford.
Samengesteld door Jean Kreunen Achterhoeks virtueel museum 1940-1945 Hengelo Gld.