aanwinst juli 2011

Gedenksteen Otto Schell.

Een goede kennis van mij was onlangs een woning in Lautzenhausen aan het ontruimen toen hij deze gedenksteen tegenkwam in de kelder. Hij dacht eerst dat het een grafsteen was geweest maar toen ik hem zag wist ik gelijk dat het een gedenksteen was.

Na deze vondst heeft hij extra goed gekeken en toen vond hij een serie foto’s en de familiekroniek. Na enig speurwerk heb ik interessante informatie kunnen vinden.

Otto Schell geboren op 29-08-1914 in Lautzenhausen Hunsrück was in dienst bij de Duitse Wehrmacht. Hij had de rang van Gefreiter.

Tijdens zijn diensttijd heeft hij op meerdere plaatsen in Duitsland zijn opleiding gehad.  Na een periode in Frankrijk gestationeerd te zijn geweest is zijn eenheid in 1941op transport gegaan van het westen naar het oosten van het Duitse Rijk.

Een trein zonder toilet aan boord.

De lange reis ging via Oostenrijk door naar Hongarije en door Bulgarije naar Roemenië. Uiteindelijk werd de bestemming het gebied van de Don rivier in Rusland.

In 1942 werd de eenheid gestationeerd in de omgeving van de stad Woronesch ca. 60 km. ten zuidoosten van Moskou. In juli 1942 werden er zeer zware gevechten gevoerd tegen de Russische troepen. De Russen verloren daarbij 69 tanks en 29 stukken geschut. Uiteraard kwamen de Duitse troepen ook niet ongeschonden uit de strijd en op 21 juli kwam Gefreiter Otto Schell om tijdens de gevechten tegen de Russische troepen. Hij stierf vlak bij Bol Wereika in de buurt van Woronesch.

Otto Schell werd met 4 kameraden in een veldgraf ter aarde besteld. Hij is nooit herbegraven en ligt nog steeds op dezelfde plek. De familie Schell kon gedurende de oorlog niet naar zijn graf in Rusland en heeft  daarom deze gedenksteen laten maken.

"Wir danken gott dem herrn, dass uns sein Leben mit liebe und freude umgab."

We danken god onze heer, dat ons zijn leven met liefde en vreugde heeft omringd.

De steen heeft een plekje op het plaatselijke kerkhof van Lautzenhausen gehad. De familie Schell had zo in ieder geval een plek om te rouwen. De steen is na het overlijden van de ouders waarschijnlijk een keer geruimd en in de kelder terecht gekomen. Een bijzondere steen met een verhaal.

De bladzijde in de familie kroniek waarin melding wordt gemaakt van het overlijden van Otto Schell op 21 Juli 1942 in Rusland bij Bol Wereika.